Afgelopen week zat ik bij de notaris in verband met de aankoop van een nieuwe woning. Best een heugelijk moment daar vanaf dat moment ik eigenaar werd van een prachtig pand uit het begin van de 20e eeuw. Aan tafel werden nog even wat ditjes en datjes besproken over hoe fijn de oud bewoonster er meer dan vijftig jaar had gewoond, passeerden de anekdotes nog even de revue en werd tevens hartelijk gelachen om alles wat zich in en rond het huis had afgespeeld. Voor mijzelf echter het moment om nog eens de oude koopakte door te nemen want eerlijk gezegd, de toekomstige historie van het huis wil ik graag zelf gaan bepalen en dus luisterde ik niet, of in het meest optimistische geval slechts half, naar de verhalen…
Los van de prachtige oud Hollandse volzinnen met dito woordgebruik viel me iets op wat ik direct koppelde aan mijn dagelijkse werkzaamheden. In de oude akte werden bij zowel de verkopende partij alsook bij de kopende partij het beroep benoemd. Iets wat nog steeds gedaan wordt overigens zonder dat ik een flauw idee heb wat daar de toegevoegde waarde van is. Met veel moeite kwam ik bij mezelf tot het beroep ‘Adviseur’, want ach, daar kun je bijna alles onder verstaan.
Echter de oude beroepen van de inmiddels overgroot-eigenaren en betovergroot-eigenaren waren zowel simpel als doeltreffend beschreven. Geen moeilijke termen als ‘Commercieel strategisch medewerker buitendienst’ maar simpelweg ‘Koopman’ en niet ‘Agrarisch veeteelt specialist’ maar gewoon ‘Veehouder’. En zelfs ‘werkloos’ had een andere benaming; ‘zonder beroep’.
In de afgelopen jaren zijn we steeds verder gegaan met het doorontwikkelen van onze functies, onze beroepen en onze activiteiten op het werk. Daarnaast hebben we getracht de meest mooie functiebenamingen hieraan te koppelen die niet zelden twee regels van het visitekaartje in beslag nemen. Alles om maar niet in het hokje geplaatst te worden welke niet direct past bij de uitoefening van de functie.
Los van het feit of deze functiebenamingsevolutie bijdraagt aan de ambitie van bedrijven, heeft het als neveneffect dat het voor de arbeidsmarkt nauwelijks nog bij te houden is wat er nu eigenlijk gevraagd wordt bij vacatures. En dat geldt voor zowel vaste als tijdelijke functies. Tel daarbij op dat de ene functiebenaming bij het ene bedrijf net even iets anders is dan dezelfde benaming bij het andere bedrijf en dan zijn we compleet. Sollicitanten herkennen de functie niet langer waardoor de directe match uitblijft, uitzendbureaus vertalen de functie naar hun eigen functiehuis die volstrekt anders is ingericht en de interim markt schiet met hagel om op die wijze toch een geschikte kandidaat te leveren.
Als een bedrijf eenmaal start met de ontwikkeling van het personeelsbeleid en, daaruit voortvloeiend, de bepaling van de sourcingstrategie voor zowel vast- als flexibel personeel, dan ontstaat opeens de wens om terug te gaan naar de bron. Althans, dat zou mijns inziens zo moeten zijn… Hoe anders kun je doelgroepen bepalen, schaarste herkennen en volume bundelen? Hierbij steeds rekening houdende met de vraag wat voor functie het is en wat de impact is op de organisatie. Spreken we over (specialistische/generieke) kernfuncties of over (specialistische/generieke) niet-kernfuncties?
Voor de gehele werving– en inkoopstrategie zijn uiteindelijk ‘slechts’ 3 vragen noodzakelijk:
- Welke clusters van functies (behoefte) kan ik definiëren?
- Welke marktbenadering pas ik toe per functiecluster?
- Hoe wil ik het operationeel organiseren?
Hierbij uiteraard wel rekening houdende met een eventuele herindeling van clusters naar mate de tijd vordert.
Nu wil ik overigens niet alle ‘kooplui’ over één kam scheren noch denk ik dat een schoenmaker zich met iets anders bezig moet houden dan zijn leest. Maar als een organisatie in staat is om het geheel aan (raamwerk)functies terug te brengen naar logische, goed doordachte, functieclusters, dan zal de koppeling met de (arbeids)markt een stuk eenvoudiger en eenduidiger zijn.
Inmiddels knipte de notaris tot twee keer toe met zijn vingers om mij erop te wijzen dat het nu toch echt tijd werd om de handtekening te zetten. En dat betekent automatisch ook dat ik mijn toetsenbord en beeldscherm even ga verruilen voor een hamer en accuboor. Zou ik dan nu mijn functie ook moeten gaan veranderen van ‘Adviseur’ naar ‘Bouwkundige interieurarchitect’?
Arjen Veenstra
Geef een reactie