De Sourcingsmodellen
Voor de inhuur van extern personeel / ingeleend personeel worden verschillende Sourcingsmodellen toegepast. Onderstaand een overzicht van de basis modellen.
- Marktmodel (interim vacature publiceren – openbaar)
- SDT model; Single source, Dual source, Triple source
- Tiermodel (gefaseerd uitzetten van aanvragen, vaak met een of meerdere intermediairs als back-up)
- Voorkeurleveranciers
- (intern) makelaarsmodel
- Sourcing in de lijn (alleen richtlijnen / kaders )
- Combinaties van bovenstaande modellen
Marktmodel
Met het Marktmodel wordt in principe elke aanvraag (behoefte) breed en openbaar in de markt gezet. Elke leverancier, ZZP’er, etc mag inschrijven op de “interim vacature”. Dit model is met name geschikt voor de hogere ondersteunende en primaire functies. Het model sluit ook aan op het MKB beleid van de overheid.
SDT Model
De modellen single, dual en triple source worden veel toegepast door inleners van personeel. Per kavel (functiegroep) worden standaard raamcontracten afgesloten met één of meerdere leveranciers. Labor Redimo’s ervaring is dat het succesvol toepassen van dit model afhankelijk is van het inleenvolume en de beschikbaarheid van meerdere grotere leveranciers in de desbetreffende functiegroep (voldoende concurrentie).
Tiermodel
Het Tiermodel is een model waarbij de aanvraag gefaseerd wordt verstuurd naar interne resource poules en/of gecontracteerde leveranciers. De aanvraag (behoefte) moet bijvoorbeeld eerst kenbaar worden gemaakt bij een interne inhuurdesk (mobiliteitspoule). De inhuurdesk kijkt of er mensen beschikbaar zijn die in vaste dienst zijn bij de inlener (tier 1). Indien dit niet het geval is wordt gekeken of er “interne externen” vrijkomen om de behoefte in te vullen (tier 2). Dit kan ook een interne resource poule zijn met eigen en ingeleende mensen. Indien de aanvraag door tier 1 en 2 niet ingevuld kan worden gaat de vacature naar de gecontracteerde leveranciers (tier 3). De laatste tier zijn vaak leveranciers / Recruitmentbureaus die actief hun netwerk raadplegen of er geschikte kandidaten zijn (tier 4).
Het Tiermodel is met name geschikt voor grotere organisaties met een groot inleenvolume. In de praktijk blijkt dat het invullen van een tijdelijke vacature als snel 3 a 4 weken duurt. Hierdoor is dit model te rigide voor inleners die snel moeten kunnen handelen. Een aanvraag en selectieproces is ook relatief duur. Door deze twee aspecten is dit model met name geschikt voor de hogere ondersteunende functies.
Voorkeurleveranciers Model
Het Voorkeurleveranciers Model lijkt sterk op het single, dual, triple sourcemodel. Het verschil zit echter in de manier waarop wordt samengewerkt met de intermediairs. Bij toepassing van het Voorkeurleveranciers Model integreren de leverancier en de inlener (een deel van) de primaire processen. Dit kan op velerlei gebied zoals geïntegreerde capaciteitsplanning, gedeeltelijke uitbesteding van werkzaamheden, het samen opzetten van nieuwe diensten en/of producten waarbij de intermediairs zorgen voor het personeel, het overnemen van personeel i.c.m. het oprichten van resource poules, etc. Dit model is zeer geschikt voor primaire functies op MBO+ niveau.
Makelaarsmodel
Het (intern) makelaarsmodel is het model waarbij er een partij tussen de aanvrager en de markt wordt gezet waarbij de makelaar als enige factureert richting de inlener van personeel. Dit model wordt veelal toegepast voor ZZP’ers waarbij de makelaar de expertise inbrengt om o.a. het fictieve dienstverband te voorkomen. Een nadeel van dit model is dat de leverancier verder van de inlener af komt te staan. Zeker wanneer het model verkeerd wordt geïmplementeerd. Daarnaast is het belangrijk dat de makelaar echt onafhankelijk is. Intermediairs zijn altijd voorzichtig wanneer de instroom van tijdelijk personeel via een collega intermediair gaat. Organisatiecultuur aspecten zijn zeer belangrijk om te onderkennen wanneer inleners dit model implementeren. De makelaar moet goed bekend zijn met de behoefte en cultuur van de inlener. De medewerkers van de makelaar en de inlener moeten met elkaar “klikken”.
Sourcing in de lijn
Het model “Sourcing in de lijn” is een model waarbij de aanvrager (budgethouder) zelf bepaalt met welke intermediair / externe zaken wordt gedaan binnen een bepaald vastgesteld kader. Dit kader bestaat uit meestal uit de van toepassing zijnde voorwaarden, maximale tarieven per functie, gebruik van een makelaar, etc. Dit model is zeer geschikt voor HBO+ niveau functies in het primaire en ondersteunende proces zoals organisatieadviseurs en senior engineers, etc.
Optimalisatie externe inhuur (inhuur externen)
Labor Redimo is een adviesbureau dat organisaties en ondernemers-verenigingen uit de publieke en private sector helpt om de inhuur van externen en werving van personeel te optimaliseren. Definitie van externe inhuur: het inzetten van mensen die 1) niet op jouw loonlijst staan en 2) onder jouw aansturing werken. Het betreft het ter beschikking stellen van medewerkers door een uitlener aan een inlener waarbij de inleenkracht onder leiding en toezicht van de inlener werkt terwijl deze op de loonlijst staat van de uitlener.
Geef een reactie